Partizana je tip koplja, preciznije, dugačkog oružja na motki koje je korišćeno u Evropi, ali i na Orijentu (samo pod drugačijim nazivima) tokom Srednjeg veka. Ono se sastoji od glave za obično koplje koje je postavljeno na dugačku motku (od drvet aobično), uz dodatak krila ili bočnih oštrica sa strane.
Funkcija ovih pomoćnih sečiva jeste da zaustavlja udarce neprijateljskih mačeva, tj. probodne kretnje protivnika i u idealnom slučaju da iz protivnikovih ruku izbije oružje čime bi ovaj ostao bez napada.
Ovakvo predstavljeno oružje po izgledu dosta liči na lovačko koplje ili takozvano koplje za veprove osim što su kod lovačkih koplja bočna krila imala nešto drugačiju ulogu, da spreče klizanje naboda preko oštrice na dršku.
Poput helebarde sa kojom deli sličan tok razvoja, postala je zastarela kada su se pojavila prva vatrena oružja, iako je ostala u primeni i dobar broj vekova nakon toga, ali kao ceremonijalno oružje počasnih gardi. Kako ima široku oštricu često je velika površina korišćena za ukrašavanje i ocrtavanje.